Werelderfgoed Nederland

 

Het UNESCO werelderfgoed in Nederland staat niet hoog op de agenda bij Nederlanders, blijkt uit onderzoek van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Twee op de drie Nederlanders geeft aan nooit een Werelderfgoed in Nederland te hebben bezocht. Buitenlandse toeristen weten daarentegen wél dagelijks (en in groten getale) de weg naar onze werelderfgoederen te vinden.

 

Buitenlandse toeristen zijn gek op het Werelderfgoed in Nederland. Zij verbazen zich dagelijks over de ingenieuze wijze waarop wij met onze beperkte ruimte en het water omgaan. Een dagelijkse realiteit die onderdeel van onze DNA is geworden. Ze zijn hierdoor dé ambassadeurs voor ons eigen Werelderfgoed.

 

Werelderfgoed is er op gericht om bewaard te blijven voor de volgende generaties. Unieke plekken waar de wereld trots op is. En niet voor niets: het UNESCO werelderfgoed in Nederland vertelt het verhaal over Nederland.

 

“Nederlanders reizen de wereld af naar bekende plekken, maar realiseren zich niet dat ze dichtbij ook Werelderfgoed kunnen bekijken. Je hoeft niet ver te reizen.” zegt Boris van der Ham, voorzitter van Stichting Werelderfgoed in Nederland.


Unesco werelderfgoed in Nederland

Nederland heeft dertien door UNESCO erkende werelderfgoederen. Deze zijn uniek in de wereld en vertellen op bijzondere wijze het verhaal van Nederland en de Nederlanders. Met name op het gebied van waterbeheer, burgersamenleving en (land)ontwerp. Dat deden ze toen, dat doen ze nu en dat zullen ze blijven doen. De werelderfgoederen in Nederland zijn:

 

  • Eise Eisinga Planetarium (2023)
  • Neder-Germaanse Limes (2021)
  • Koloniën van Weldadigheid (2021)
  • Hollandse Waterlinies (2021): de Stelling van Amsterdam (1996) en de Nieuwe Hollandse waterlinie 
  • Van Nelle fabriek (2014);
  • Grachtengordel van Amsterdam (2010);
  • Waddenzee (2009);
  • Rietveld Schröderhuis in Utrecht (2000);
  • Droogmakerij De Beemster bij Purmerend (1999);
  • Ir. D.F. Woudagemaal bij Lemmer (1998);
  • De historische binnenstad van Willemstad op Curaçao (1997);
  • Molencomplex Kinderdijk-Elshout (1997);
  • Schokland en omgeving (1995).

 

Meer informatie over het UNESCO Werelderfgoed in Nederland is te vinden op  Stichting Werelderfgoed Nederland)