Winners bekend gedichtenwedstryd Woudagemaal

De winners fan de gedichtenwedstryd Woudagemaal binne bekend.

 

Skoallen

By de skoallen is it gedicht fan Fardau Folkertsma en Avina Couperus útkeazen (groep 7/8 St. Gregoriusschool Blauhús) as moaiste gedicht:

 

Soms langje ik nei

rêst en alle tiid fan de wrâld.

Dan gean ik nei it wetter wêr ik sa fan hâld

 

Soms langje ik nei frijheid.

Dan gean ik nei wêr it wetter leit

 

Soms langje ik nei moed,

dan hear ik it wetter tsjin de râne klotsen.

Dat moaie lûd.

 

Sy winne foar harren hiele klasse it folle krêft foarút arranzjemint by it Woudagemaal. Dit prachtige gedicht is te bewûnderjen op it raam fan it stoomlokaal.

 

Folwoeksenen

It winnende gedicht by de folwoeksenen is makke troch John Reeders út Ljouwert:

 

Yn it smûgen

fan myn boezem

hear ik it hert

fan myn gemaal

it is by har

pompe of fersûpe

mar nei steam ôfblaze

komt sy as fan âlds

wer op ferhaal

 

John wint in VIP arranzjemint ynklusyf lunsj foar 4 persoanen by it Woudagemaal met privee rûnlieding. It gedicht is te bewûnderjen op it raam fan de yngong by de kassa.

 

Oare gedichten

Der binne in soad gedichten ynstjoert. Tige tank derfoar! Wy litte hjir in pear sjen.

 

ús Unesco          

pronkkeamer

ferset wetter

mei wetter

jout Fryslân har

wiet en droech

 

Ruth

 

 

It wetter yn ús lân wol frijút streame

sa frij as in wolkeloft driuwt

boppe de mar, it kanaal of de feart

dy’t de wietens fan in wolk drinke.

 

Ek toarstich is it lân dat noed hat

as de wetterwolf tichteby slûpt

en yn har diken byt of driicht

om wat waakst te fersûpen.

 

Dan weeft it Woudagemaal ôf

mei it gefaar en lit syn oersterke

stoommasines wer folop draaie.

 

Marije Roorda

 

 

Hjoed te droech mar moarn alwer te wiet: 

reden wêrom dit gemaal bestiet. 

 

We kinne dêr út noch yn gjin dei omhinne  

om’t we sels foar trije kwart fan wetter binne. 

 

Waarm út inoar giet it as damp omheech, 

gearstald yn dripkes komt it wer omleech. 

 

Hwa wit jildt sokssawat ek wol foar ús 

en kom’ we nei de lêste dei wer thús. 

 

Jelle de Visser

 

 

(Nederlands)

 

Winnaars bekend gedichtenwedstrijd Woudagemaal

 

De winnaars van de gedichtenwedstrijd Woudagemaal zijn bekend.

 

Scholen

Bij de scholen is het gedicht van Fardau Folkertsma en Avina Couperus uitgekozen (groep 7/8 St. Gregoriusschool Blauwhuis) als mooiste gedicht:

 

Soms langje ik nei

rêst en alle tiid fan de wrâld.

Dan gean ik nei it wetter wêr ik sa fan hâld

 

Soms langje ik nei frijheid.

Dan gean ik nei wêr it wetter leit

 

Soms langje ik nei moed,

dan hear ik it wetter tsjin de râne klotsen.

Dat moaie lûd.

 

Zij winnen voor hun hele klas het volle kracht vooruit arrangement bij het Woudagemaal. Dit prachtige gedicht is te bewonderen op het raam van het stoomlokaal.

 

Volwassenen

Het winnende gedicht bij de volwassenen is gemaakt door John Reeders uit Leeuwarden:

 

Yn it smûgen

fan myn boezem

hear ik it hert

fan myn gemaal

it is by har

pompe of fersûpe

mar nei steam ôfblaze

komt sy as fan âlds

wer op ferhaal

 

John wint een VIP arrangement inclusief lunch voor 4 personen bij  het Woudagemaal met privé rondleiding. Het gedicht is te bewonderen op het raam van de ingang bij de kassa.

 

Andere gedichten

Er zijn veel gedichten ingezonden. Heel erg bedankt daarvoor! We laten hier een paar zien.

 

ús Unesco          

pronkkeamer

ferset wetter

mei wetter

jout Fryslân har

wiet en droech

 

Ruth

 

 

It wetter yn ús lân wol frijút streame

sa frij as in wolkeloft driuwt

boppe de mar, it kanaal of de feart

dy’t de wietens fan in wolk drinke.

 

Ek toarstich is it lân dat noed hat

as de wetterwolf tichteby slûpt

en yn har diken byt of driicht

om wat waakst te fersûpen.

 

Dan weeft it Woudagemaal ôf

mei it gefaar en lit syn oersterke

stoommasines wer folop draaie.

 

Marije Roorda

 

 

Hjoed te droech mar moarn alwer te wiet: 

reden wêrom dit gemaal bestiet. 

 

We kinne dêr út noch yn gjin dei omhinne  

om’t we sels foar trije kwart fan wetter binne. 

 

Waarm út inoar giet it as damp omheech, 

gearstald yn dripkes komt it wer omleech. 

 

Hwa wit jildt sokssawat ek wol foar ús 

en kom’ we nei de lêste dei wer thús. 

 

Jelle de Visser